[นิยายเกย์] เรื่องนี้ไม่มีชื่อ ตอนที่33 : หลายรัก

[CruelMaster]

หลังจากมีอะไรกันแล้วเป้ก้อพาผมไปส่งบ้าน ตอนนั้นรู้สึกว่ามันดีเหมือนกันนะ มันทำให้เราลืมอะไรได้หลายอย่าง อยากลืมตลอดไป ไม่อยากจดจำอะไรไว้อีก ถ้าลบความทรงจำง่ายเหมือนลบกระดาษ คงจะดี แต่เมื่อมีทางจะทำให้ลืมได้ แม้ไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหน แต่ก็พร้อมจะทำ เพื่อลืมสิ่งนั้นไปให้ได้ แค่นั้นเองที่ต้องการ

วันต่อมาหลังจากกลับมาจากโรงเรียนแล้ว ผมขี่มอเตอร์ไซค์ไปหาเบสที่หอ ตอนนั้นเบสกับเพชรนั่งคุยกันอยู่ที่หน้าหอ



“หวัดดี ทำรัยกันอยู่หรอ”

“นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อยน่ะ แล้วกานต์ไปไหนมาล่ะ”

“ก็...มาที่นี่แหละ กานต์แค่อยากเจอหน้าเบสกะเพชรน่ะ แหะๆ”

“อยากเจอเรากะเพชรก็ขี่รถมาดิ รึว่าไม่อยากมาล่ะ”

“อยากมา แต่อะไรมันคงไม่เหมือนเดิมแล้ว กานต์...ขอโทษนะ คือกานต์ยังตัดใจไม่ได้น่ะ”

“ทำไมถึงไม่เหมือนเดิมล่ะ กานต์อยากคบก็คบดิ เบสไม่ว่าอะไรหรอก อย่ามีใครนอกจากเบสกะเพชรอีกละกัน”



ความรู้สึกตอนนั้นดีใจที่ทำสำเร็จ แต่เราไม่ได้รับปากนี่นาว่าจะคบแค่สองคนนี้เท่านั้น สรุปแล้วก็ดีเหมือนกัน อยากให้มีคนมารักเราเยอะๆ อยากให้มีคนมาใส่ใจ เวลาไปไหนจึงมักจะชวนไปด้วยกันทั้งเบสและเพชร รู้สึกดีที่ทั้งคู่คอยใส่ใจตัวเราเอง



กลับจากหอเบสมา ทีแรกตั้งใจว่าจะขี่รถกลับบ้าน พอดีไปเจอเป้กับอั้ม เป้ชวนไปนั่งเล่นบ้านอั้มเลยตกลงไป เพราะตอนนั้นเอง ถ้าถามว่าอยากเข้าบ้านรึเปล่า คงต้องตอบว่าไม่ ไม่อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากจมอยู่กับความคิด ไม่อยากจมอยู่กับความหลัง เมื่อตั้งใจที่จะเดินออกมาแล้ว ถึงมันจะเจ็บก็คงต้องเดินต่อไป



ช่วงนั้นเวลาหัวค่ำมักจะขลุกอยู่ที่บ้านอั้มเป็นประจำ เวลาที่อยู่กับเป้ไม่เคยขาดเลย ทั้งเรื่องยา และเรื่องเซ็กส์ ทั้งที่ไม่ได้รู้สึกดี แต่ที่ทำก็แค่อยากลืม อยากทำอะไรก็ได้ที่จะไม่ต้องคิดถึงไอ้ตั้ม ไม่อยากให้มันมาหลอกหลอนในหัวใจเท่านั้นเอง



ไม่นานวันสอบปลายภาคก็มาถึง ตอนวันที่สอบเสร็จเพื่อนในห้องเลยนัดกันไปเที่ยวหัวหินอีก



“กานต์ ปีนี้มึงไปเที่ยวบ้านกูอีกป่ะ” เอ๊ดถามผม

“ไม่ไปอ่ะ กูเบื่อเกาะแล้ว”

“ปีนี้กูจะพาไปเที่ยวที่น้ำตกป่าละอูนะ ไม่ได้ไปเกาะ”

“มันไปด้วยป่ะล่ะ ถ้ามันไป กูไม่ไปแค่นั้นเอง”

“มันไหน อ๋อ มึงจะคิดอะไรมากวะ”

“มึงไม่เข้าใจหรอก เอาเป็นว่าถ้ามันไป กูก้อไม่ไป”

“มันไม่ไปหรอก มันบอกว่ามันไม่ว่าง”

“เออ งั้นกูไป”



บางคนอาจจะคิดว่าเล่นตัว แต่ไม่ใช่หรอกครับ มันคงเป็นเพราะยังไม่พร้อมจะเจอมัน ในสถานที่อื่น ตอนเรียนน่ะ มันสามารถหลบเลี่ยงกันได้ แต่ถ้าไปเที่ยวอย่างนั้นแล้วจะหลบยังไง ถ้าเจอแล้วเจ็บ ใครกันจะอยากเจอ