[นิยายเกย์] เรื่องนี้ไม่มีชื่อ ตอนที่1 : แรกพบ

[CruelMaster]

เรื่องเริ่มขึ้นในเช้าวันหนึ่งกลางเดือนพฤษภาคม เมื่อผมเรียนจบม.3 จึงเข้าเรียนต่อที่ ร.ร.อาชีวะเอกชนชายล้วนแห่งหนึ่ง โดยเลือกที่จะเรียนในด้านสาขาช่างไฟฟ้า วันแรกผมก็ตื่นสายแล้วครับ มัวแต่ฟังวิทยุคลื่น103.5 อยู่จนดึกสมัยนั้นเป็นคลื่นเลิฟเอฟเอ็ม ถ้าใครชอบฟังก็จะรู้ว่าในช่วงดึก จะไม่มีดีเจพูดเลยเปิดแต่เพลงอย่างเดียว







ผมขี่มอเตอร์ไซค์ไปเรียนด้วยความรีบ พอไปถึงก็รู้สึกเคว้ง เพราะว่าไม่รู้จักใครเลย ตอนเรียนม.ต้นไปเรียนที่ต่างจังหวัดเลยไม่มีเพื่อน พยายามมองหาแถว ขณะที่กำลังมองอยู่นั้นเองก็ไปสะดุดตากับนักเรียนคนหนึ่ง รูปร่างสูง ขาว น่ารักดีแฮะ พอดีมันหันมาเลยต้องหลบตากลัวมันรู้ว่าเราแอบมองมันอยู่







“นาย นายคนนั้นน่ะ นายอยู่ช่างไฟห้อง 1 ป่าว”
“นายนั่นแหละ อยู่ช่างไฟใช่ป่าว”
“ครับ ทำไมหรอ”
“เราจำนายได้ ตอนวันมอบตัว มานี่ มาเข้าแถวต่อเรานี่”







ทำไมคนน่ารักขนาดนี้เราเห็นแล้วจำไม่ได้นะ แต่ก็ไม่มีเวลาคิดมากเพราะตอนนั้น ออดเข้าแถวมันดังแล้วกำลังเตรียมเคารพธงชาติ เสร็จแล้วก็สวดภาวนา ร.ร.ที่ผมเรียนไม่ได้สวดมนต์นะครับ เพราะเป็นโรงเรียนคริสต์ก็เลยจะสวดภาวนาแทน คำสวดภาวนาก็จะประมาณว่า “ข้าแต่ท่านนักบุญยวงบอสโก ในขณะที่ท่านมีชีวิตอยู่ในโลกนี้” อะไรประมาณนี้ละมันก็หลายปีแล้วผมก็จำไม่ค่อยได้ ต่อจากนั้นคุณพ่ออธิการก็จะขึ้นมาอบรม ระหว่างนี้เองที่ผมหันไปทำความรู้จักกับไอ้คนข้างๆ ที่ปิ๊งอยู่เมื่อกี้




“เฮ้ย นายชื่อรัยวะ เราชื่อกานต์นะ”



“เราชื่อตั้มว่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะเว้ย”



“เออ เช่นกันว่ะ”







ในที่สุดก็ได้รู้ชื่อมันสักที หลังจากนั้นเราก้อคุยกันสารพัดเรื่อง จนอธิการอบรมเสร็จก้อขึ้นห้องเรียนทีแรกกะว่าจะนั่งกับมันด้วยตอนเรียน โต๊ะมันตั้งคู่ได้นั่งข้างมันก็ดีสิ แต่แห้วรับประทานครับ มันดันมีเพื่อนมาจากร.ร.เดิมด้วย มันเลยนั่งด้วยกัน เลยต้องไปจับคู่กับคนอื่น น่าเสียดายจริงๆ







ห้องที่เรียนนั้นมีนักเรียนอยู่ 30 คน โดยมาสเซอร์จะให้จับคู่นั่งกัน พอดีรู้สึกคุ้นหน้าคนนึง เลยไปขอนั่งด้วย คุยไปคุยมาเลยได้รู้ว่าบ้านมันเองไม่ไกลจากบ้านผมเท่าไหร่ เพื่อนคนนี้ชื่อดา







การเรียนในเทอมแรกไม่มีอะไรมากสบายๆ ผมก็เริ่มตีสนิทกับไอ้ตั้ม ด้วยการเอาเรื่องเรียนมาบังหน้า ใจจริงแล้วผมไม่อยากเรียนสายช่างหรอกอยากเรียนสายสามัญมากกว่า แต่เตี่ยกับอาม้าอยากให้เรียนช่างมากกว่า เลยต้องตามใจท่าน เลยส่งผลให้ผมโง่มากในวิชาช่าง เขียนแบบ วงจรประมาณนี้ เลยฟอร์มอาศัยไอ้ตั้มติวให้ โดยมีข้อแลกเปลี่ยน คือการที่ผมติววิชาสามัญให้มัน เพราะผมเองจะคะแนนดีในวิชาภาษาอังกฤษ คณิตฯช่าง วิทย์ฯช่างพวกเนี้ย จนเริ่มสนิทกันเวลาไปไหนก้อจะมีไอ้ดา ไอ้ตั้ม ไอ้นนท์(เพื่อนเก่าไอ้ตั้ม) และผม







จริงๆแล้วผมเองก็ประกาศตัวนะว่าเป็นเกย์ เพราะผมจีบน้องชายเพื่อนในห้องนี่แหละ ไปนั่งกินเหล้าบ้านมันประจำน้องมันเรียนม.1 กำลังใสๆน่ารักเลยจีบเล่นๆ แต่ในห้องไม่มีใครว่าอะไรผมนะครับ เพราะผมมันขาลุยอยู่แล้ว เพื่อนตีกันผมก็ไปกับมัน กินเหล้า จีบหญิง(แต่ไม่เอาครับ ล่อมาให้เพื่อน) เพื่อนๆมันเลยเฉยไม่ว่ารัยกัน







จนเข้าสู่เทอม 2 ก้อตามประสาโรงเรียนคริสต์ทั่วไป ก็จะมีกิจกรรมเพียบเลย ทั้งกีฬาสี คริสต์มาสเอย อะไรต่อมิอะไรเยอะแยะไปหมด ตอนนั้นใกล้คริสต์มาส โรงเรียนผมจัดประกวดดนตรีกัน กลุ่มผมจะเข้าประกวดกัน โดยผมหัดเล่นกีตาร์มาตั้งนานแล้ว เตรียมจะโชว์ฝีมือมั่ง ทีนี้เกิดมีปัญหาครับ 4 คน มีคนอยากเล่นกีตาร์ 3 คนครับ โดยไอ้ตั้มบาย เพราะมันเล่นเป็นแต่กลองชุด จริงๆแล้วฝีมือกีตาร์ผมไม่ได้ดีอะไรหรอก แต่อยากโชว์กะเขามั่ง เลยแย่งกะไอ้ดา ไอ้นนท์ แต่สาเหตุที่ทำให้ผมสละสิทธิ์จากการเล่นกีต้าร์ก้อคือ







วันหนึ่งช่วงพักเที่ยง ขณะที่ผมกำลังขะมักเขม้นซ้อมกีต้าร์นั้นเอง ไอ้ตั้มมันก็เดินมานั่งคุยด้วย มันถามผมว่า







“กานต์มึงอยากเล่นกีตาร์ขนาดนั้นเลยหรอวะ”
“ป่าวหรอก กูอยากโชว์มั่งดิ มันเท่ห์ดี”
“หรอ กูขออะไรมึงอย่างได้ป่าว”
“อะไรอ่ะ” มันจับมือผมเฉยเลยครับ
“กูอยากให้มึงเลิกเล่นกีต้าร์ว่ะ เดี๋ยวมือมึงด้านหมดกูชอบให้มือมึงนิ่มๆอย่างเนี้ย
เวลามึงนวดต้นคอกูแล้วกูรู้สึกสบายดี กูขอนะ”







เขินดิครับถึงไม่รู้มันคิดอะไรรึเปล่า แหมคนที่ชอบมันเล่นมาจับมืออย่างนี้นะ แถมขออย่างนี้ด้วย เพราะเวลาเรียนเครียดๆมันชอบให้ผมนวดต้นคอให้ทุกที บางทีนวดแล้วมันหลับไปก้อมี





“ถ้ามึงขอกู กูให้มึงได้ แล้วมึงจะให้กูทำอะไรล่ะ”



“มึงก็ร้องเพลงดิ เสียงมึงดีนะเว้ย”
“เอาวะ เอาก้อเอา แต่ต้องให้กูเลือกเพลงเองนะ ตามใจคนร้อง”
“ตามสบาย กูยังไงก็ได้เล่นได้ทั้งนั้นแหละ”







สรุปแล้วผมเลยต้องมาเป็นนักร้องจำเป็น ส่วนไอ้ดาเป็นมือกีต้าร์ ไอ้นนท์มือเบส ส่วนไอ้ตั้มมือกลอง ลงตัวแล้วเย็นนั้นเราเลยนัดซ้อมกันที่ห้องซ้อมดนตรีของโรงเรียน ไอ้ดาก้อถามผมขึ้นมา




“กานต์ มึงเลือกได้ยังวะ ว่าจะเอาเพลงอะไร”
“กูเลือกได้แล้ว กูว่าจะร้องเพลง ก่อน ของโมเดิร์นด็อกว่ะ ส่วนเพลงคริสต์มาสให้ไอ้ตั้มกับไอ้นนท์มันคิดเอาละกัน มันเด็กคริสต์นี่หว่า”







ในการประกวดครั้งนี้เพลงต้องร้อง 2 เพลงนะครับ เป็นเพลงทั่วไป 1 เพลง อีกเพลงต้องเป็นเพลงเกี่ยวกับเทศกาลคริสต์มาส พอดีไอ้ตั้ม กะไอ้นนท์มันเป็นคริสต์อยู่แล้วเลยให้มันเลือกกัน







“เฮ้ย เพลงก่อน นี่มอบให้มือกลองรึเปล่า”ไอ้นนท์ถามผมครับ
“ไอ้สันดานนี่ มึงพูดรัยคิดมั่งนะมึง เดี๋ยวคนอื่นได้ยินมันไม่ดีนะเว้ย”







แต่ตอนนั้แอบมองไอ้ตั้ม ผมว่าผมเห็นมันยิ้มนะ คงตาฝาดไปมั้ง




“เออ ว่าแต่มึงเลือกเพลงอะไรกันอ่ะ” ผมถามไอ้ตั้ม
“กูเลือกเพลง......”







ผมจำชื่อเพลงไม่ได้ จำได้แต่เนื้อเพลง เพราะเป็นเพลงที่ตั้มมันสอนผมร้อง เนื้อเพลงมีอยู่ว่า




“สุขสันต์วันคริสต์มาส โอ้วันที่แสนชื่นบาน
เชิญมาขับเพลงประสาน สรรเสริญองค์พระกุมาร...”







เราซ้อมกันอย่างดี ในที่สุดเมื่อถึงวันคริสต์มาสอีฟ ทีมเราประกวดได้ที่ 2 มา แล้ววันนั้นไอ้ตั้มก้อเลยชวนพวกผมไปเที่ยวบ้าน ซึ่งอยู่คนละจังหวัดกัน ผมไปเพราะอยากลองไปเข้าวัด(โบสถ์คริสต์นั่นแหละครับ คนคริสต์เชาไม่เรียกโบสถ์นะเขาเรียกวัด) กับไอ้ตั้ม ไอ้นนท์ดู เห็นมันบอกว่าสวย







ไปกันเอามอเตอร์ไซค์ไป 2 คันปกติเวลามันมาเรียนกันมันจะนั่งรถเมล์ครับ ผมเองทีแรกจะซ้อนไปกับไอ้ดา แต่มันไม่ยอม มันบอกว่ามันไม่รู้ทาง มันจะให้ไอ้นนท์มาขี่มอเตอร์ไซค์พามันไป เลยกลายเป็นว่าผมต้องไปซ้อนท้ายไอ้ตั้ม จริงๆแอบดีใจนะครับ แหมมันเป็นธรรมดาได้ซ้อนท้ายคนที่เราแอบชอบอยู่ ใครไม่ดีใจก็บ้าแล้ว ตอนซ้อนท้ายไป มันขี่เร็ว ผมก็กลัวตก เลยเอามือไปเกาะที่จับด้านหลังเบาะ ทีนี้มอเตอร์ไซค์ที่มันขี่เป็นมอเตอร์ไซค์ผู้ชาย เบาะมันสูง ผมเลยนั่งเกร็ง




“กอดเอวกูไว้ก้อได้ ถ้ากลัวตกอ่ะ ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นหรอก”
“จะดีหรอวะ”
“เอาเหอะน่า กูบอกให้กอดเอว ก้อกอดเอวไปเหอะน่า”







ผมเลยจำใจต้องกอดเอวมัน เอหรือจะว่าเต็มใจก็ไม่รู้ เพราะรถมันเบาะท้ายสูงนะ เลยเหมือนกอดแนบไปทั้งตัวเลย รู้สึกดีมาก พอถึงบ้านไอ้ตั้ม ไอ้นนท์เห็นเลยแซว




“เฮ้ย ถึงบ้านมันแล้วนะมึง มึงจะกอดจนถึงห้องนอนเลยรึงัย”
“ไอ้เชี้ยนี่รถมันยังจอดไม่สนิทเว้ย ไม่ต้องมาแซวกูเลยนะมึง”







บ้านตั้มทำไร่ครับปลูกพวกหัวหอม มะเขือเทศ อะไรพวกเนี้ย พ่อแม่ดูท่าทางใจดีครับ ยิ้มเก่ง หน้าไอ้ตั้มนี่ถอดแบบพ่อมันมาเปี๊ยบเลย ยิ้มยังเหมือนกันเลย พอกินข้าวเย็นเสร็จประมาณ 2ทุ่มกว่า







“ไปสอยดาวกันดีกว่า”



ไอ้นนท์ชวนพวกผม เลยขี่มอเตอร์ไซค์ไปกันคริสต์มาสปีนั้นอากาศหนาวมากกว่าทุกปีครับ ได้บรรยากาศดี ไปสอยดาว เล่นบิงโก หนูลงรูแล้วก็เกมส์อื่นๆ อีกเพียบ จนประมาณ 4 ทุ่มกว่าไอ้ตั้มเลยพาไปดูการแสดง เกี่ยวกับการประสูติของพระกุมารประมาณเนี้ย พอเที่ยงคืนก็เข้าวัดครับ สวยมากเลย ดอกไม้และไฟเต็มไปหมด ผมไม่เคยเห็นนี่ ถึงบ้านผมจะใกล้โบสถ์แต่ผมไม่เคยเข้าไปนี่เป็นครั้งแรกเลย หลังเสร็จพิธี ทุกคนก้อจะเดินเข้าไปที่ถ้ำที่มีตุ๊กตารูปพระกุมารอยู่ ผมก้อเดินตามไปด้วย




“กานต์ เดี๋ยวอยากขอพรอะไรจากพระกุมารก็ขอนะ รู้เปล่า” ตั้มบอก
“แล้วเขาขอกันยังงัยวะ”
“ก็จูบเท้ารูปพระกุมารแล้วอธิษฐานดิ”
“ขอรัยก็ได้หรอ”
“เออ อยากได้รัยก็ขอเอา”



ขณะที่ผมจูบเท้ารูปปั้นพระกุมารนั้น สิ่งที่ผมขอคือ ขอให้ความรู้สึกดีที่ผมได้รับในวันนี้อยู่กับผมให้นานที่สุด




“มึงขออะไรวะ กานต์” ไอ้ตั้มถามผม
“กูขอ... เรื่องไรกูต้องบอกมึงด้วยล่ะ”
“ไอ้สันดานนี่ หัดมีความลับกับกูหรอ”
“มึงบอกกูก่อนดิ แล้วกูจะบอกมึง”
“กูไม่บอก”
“มึงไม่บอกกู กูก็ไม่บอกมึง”
“จำไว้นะมึง”







แล้วคืนนั้นพวกผม 4 คนนอนกันที่ห้องไอ้ตั้ม กว่าจะกลับถึงบ้านมัน เกือบตี 3 เข้าไปแล้ว เลยหลับกันเป็นตาย ซกมกด้วยวันนั้นน้ำไม่ได้อาบ

[masaki]

ขอเรื่องอื่นได้มั้ยอ่า
555+

แต่อ่านแล้วซึ้งอ่าชอบมากมาย