[นิยายเกย์] เรื่องนี้ไม่มีชื่อ ตอนที่16 : เบส

[CruelMaster]

หลังจากที่กินข้าวกันเสร็จพวกเราตกลงกันที่จะไปบ้านไอ้ดา เพราะบ้านไอ้ดาพ่อแม่มันไม่อยู่ มอเตอร์ไซค์มีสองคัน ไอ้ดาขี่คันนึงแฟนมันซ้อนไป ส่วนปุ๊กต้องมานั่งซ้อนกับผม ผมรอให้มันขึ้น มันก็ยืนอยู่




“ไม่ขึ้นล่ะ จะได้ไป”
“นายขยับไปหน่อยดิ เราจะนั่งข้างหน้า”
“อ้าว จะขี่เองหรอ”
“เปล่า นายขี่นั่นแหละ แต่เราจะนั่งหน้า”
“เฮ้ย จะดีหรอ”
“เออน่า เดี๋ยวดีเองเชื่อเหอะน่า”







ตอนนั้นต้องเลยตามเลย แต่นึกในใจ ขี่รถท่านี้ มันเหมือนเป็นผัวเมียกันมากกว่า ผู้หญิงที่ไหนมันจะให้ผู้ชายซ้อนหลังถ้าไม่ใช่ผัวมันเอง แล้วมันจะจีบหนุ่มได้หรอวะเนี่ย ระหว่างทางที่ขี่รถไปบ้านไอ้ดานั้นเอง พอดีมีเด็กนักเรียนหอนอกของโรงเรียนชายล้วน ซึ่งก้อเป็นโรงเรียนในคณะเดียวกับโรงเรียนผมนั่นแหละแต่ว่าโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนสายสามัญเดินมากลุ่มนึง







“กานต์ นายขี่เข้าไปหาเด็กกลุ่มนั้นดิ เดี๋ยวเราจัดการเอง”
ผมเลยขี่เข้าไป ตามที่ปุ๊กมันบอก
“เอ่อ เธอ เธอคนที่ตัวสูงๆน่ะ เธอชื่ออะไรหรอ”
“ผมหรอ เบสครับ”
“เราชื่อปุ๊กนะ ส่วนนี่เพื่อนเราชื่อกานต์”
“เธออยู่หอไหนหรอ”
“ผมอยู่หอเซอร์........ครับ”
“เพื่อนเราเขาขอเบอร์หอเธอได้มั้ย พอดีเพื่อนเราเขาชอบเธอน่ะ”
“ครับ 032221XXX นะ ขอแล้วโทรมาด้วยแล้วกันนะครับ”







เหอ เหอ เกิดมายังไม่เคยหน้าด้านเข้าไปขอเบอร์กะใครมาก่อนนะ แต่โรงเรียนนี้มันมีชื่ออยู่แล้วถ้าไม่เป็นเกย์หรือกะเทย มันก็ต้องเสร็จเกย์เสร็จกะเทยอ่ะ แต่ยอมรับเรื่องหน้าด้านของไอ้ปุ๊กจริงๆ พอขี่รถออกมาจากกลุ่มเด็กพวกนั้นแล้ว







“ปุ๊ก แกกล้าได้ไง บ้าป่าวเอาชื่อเราไปอ้างขอเบอร์มันเฉยเลย”
“แล้วจะคุยกับมันมั้ย ถ้าไม่คุยเดี๋ยวเราโทรไปเอง”
“คุยดิ เอาชื่อเราไปอ้างแล้ว ไม่คุยก้อเสียเปรียบตาย”
“นึกว่านายจะไม่คุย”







ไม่คุยได้งัย ในเมื่อเบสมันน่ารักดี ก้อตรงเสปคผมอ่ะนะ ขาว ตี๋ สูง เพื่อนมันจัดมาให้ทั้งที เลยสนองหน่อย ผมมันแพ้พวกตี๋ๆครับ ไอ้เราลูกจีนแต่หน้าไม่มีเค้าจีนเลย พี่สาวยังหมวยมั่ง เรานี่ไปทางไหนหมดไม่รู้ พอขี่รถไปถึงบ้านไอ้ดา มีพวกไอ้เดียร์ ไอ้คุง ไอ้ชัย แล้วก้อไอ้นพมาอยู่ด้วยเพราะบ้านไอ้ดาพ่อแม่มันใจดี ชอบให้ลูกพาเพื่อนมาบ้าน พ่อมันนี่ยิ่งดีใหญ่ ชอบหาหนังโป๊มาให้ลูกกะเพื่อนลูกดูกัน แถมเป็นนักดนตรีด้วยไอ้ดาเล่นกีต้าร์เก่งก้อน่ากลัวจะได้มาจากพ่อมัน







“ปุ๊ก แกไปไหนมากะกานต์อ่ะ”



“อ้าวชั้นสองคนมันคนโสด ไม่มีแฟนอยู่ด้วยอย่างแก พวกชั้นก้อไปหาเบอร์หนุ่มๆมาสิ”



“อะไร ไปไม่ยอมชวน โอ๊ย”





พิมพ์มันพูดยังไม่ทันจบดี โดนไอ้ดาตบหัวไปทีนึง คือว่าทั้งสองสาวนี้เธอเป็นผู้หญิงที่เจ้าชู้มาก ประมาณว่าชอบจีบหนุ่มๆไปทั่ว แต่ไม่ใช่มันจะเอากับเขาทุกคนนะ แต่เหมือนมันจีบเพื่อความพอใจมั้ง เหมือนว่ามันเก่งอะไรประมาณเนี้ย เพราะถ้ามันมั่วเพื่อนผมคงไม่คบด้วยหรอก แต่มันเหมือนแรดนะ แต่จริงๆแล้วมันหวงตัวกันพอสมควร ผมเลยงง ว่ามันอะไรกันวะเนี่ยแต่ไม่แปลกนะ ผมเจอมาเยอะไอ้ประเภทที่มองข้างนอกเรียบร้อย แต่ข้างในนี่เน่าสนิท




“ไป ไปกานต์ เราว่าไปโทรหาเบสกันดีกว่า ดายืมโทรศัพท์หน่อยนะ”







ปุ๊กมันดึงผมเข้าไปโทรศัพท์ มันกดเบอร์เสร็จส่งโทรศัพท์มาให้ผม ผมถือสายสักครู่ก้อมีคนมารับสาย





“สวัสดีครับ หอเซอร์.......ครับ”
“ครับขอสายเบสหน่อยครับ”
“สักครู่ครับเดี๋ยวไปตามให้”
“กลับมายัง อยู่เปล่า”





ปุ๊กรีบถาม ผมพยักหน้าแทนคำตอบ





“ฮัลโหล เบสพูดครับ”
“ครับ กานต์พูดนะ”
“อ๋อครับ นึกว่าจะไม่โทรมาซะอีก”
“โทรสิครับ ขอเบอร์เบสมาแล้วจะไม่โทรได้ไงล่ะ”





จากนั้นผมกับเบสก้อคุยกัน ทำให้รู้ว่าเบสเป็นคนกรุงเทพ แต่พ่อให้มาเรียนที่นี่โดยให้มาอยู่หอ ตอนนี้เรียนอยู่ม.5 เราคุยกันประมาณครึ่งชั่วโมง แล้วก่อนที่ผมจะวางสายนั้น





“พรุ่งนี้กานต์มาเที่ยวที่หอเบสสิครับ”
“จะดีหรอ เซอร์ไม่ว่าหรอครับ”
“เซอร์เขาไม่ค่อยอยู่หรอก ถึงอยู่ก้อไม่ว่าอะไรหรอกครับ มานะ”
“งั้น เดี๋ยวเย็นๆ กานต์เข้าไปหาเบสละกัน”
“จะรอนะครับ อย่าให้รอเก้อนะ”
“ครับผม ไม่รอเก้อหรอกน่า”



พอผมวางสายปุ๊บ ปุ๊กมันก้อซักผมใหญ่ว่าคุยอะไรกันมั่ง ผมเลยเล่าให้มันฟังพร้อมกับชวนมันไปเป็นเพื่อนวันพรุ่งนี้ด้วย มันโอเค จากนั้นเราเดินออกไปหาเพื่อนที่นั่งเล่นกันอยู่หน้าบ้าน







“นี่ กานต์ มันจีบหนุ่มได้แล้วนะ พรุ่งนี้มีนัดด้วย” ไอ้ปุ๊กรีบรายงาน
“จริงหรอ น่ารักป่ะไปด้วยดิอยากเห็นหน้า” พิมพ์รีบขอตามไปด้วย







ตอนนั้นทั้งไอ้ดาและเพื่อนคนอื่นๆ มันมองหน้าผมกัน ผมรู้มันคงสงสัยว่าทำไม เพราะเมื่อวานนี้ผมยังร้องไห้จะเป็นจะตายอยู่เลย โดยเฉพาะไอ้เดียร์ผมต้องทำเป็นไม่เห็นสายตาที่มันมองมา มันมีคำถามมากมายในสายตาของมัน แต่ผมยังไม่พร้อมที่จะตอบ







“เออ ดา มึงกะพิมพ์ไปด้วยกันดิ กูเขินๆยังไงไม่รู้ถ้าไปกะปุ๊กสองคนอ่ะ”
“ได้ ได้ เดี๋ยวกูกะพิมพ์ไปเป็นเพื่อน”
“เออ ขอบใจ เดี๋ยวกูเข้าห้องน้ำแป๊บนะ”







ผมรีบเดินหนีไปเข้าห้องน้ำ ตอนนั้นผมไม่กล้าสบตากับไอ้เดียร์ เพราะผมรู้ว่าผมเลวเกินกว่าที่จะสู้หน้ามัน พอผมจะเปิดประตูห้องน้ำออกมา ผมก็ถูกผลักเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง