Cruel On Sky :: เพื่อนกันตลอดไป
สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับเข้าสู้ Cruel on sky นะครับ

ท่ายังไม่มี ไอดี เชิญกดสมัครสมาชิครด้านล่างครับ

ขอบคุณที่เข้าบอร์ดเราครับ (ปกติไม่มีคนเข้า)

Join the forum, it's quick and easy

Cruel On Sky :: เพื่อนกันตลอดไป
สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับเข้าสู้ Cruel on sky นะครับ

ท่ายังไม่มี ไอดี เชิญกดสมัครสมาชิครด้านล่างครับ

ขอบคุณที่เข้าบอร์ดเราครับ (ปกติไม่มีคนเข้า)
Cruel On Sky :: เพื่อนกันตลอดไป
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

[นิยายเกย์] เรื่องนี้ไม่มีชื่อ ตอนที่14 : เคยบอกว่ารักกัน

Go down

[นิยายเกย์] เรื่องนี้ไม่มีชื่อ ตอนที่14 : เคยบอกว่ารักกัน Empty [นิยายเกย์] เรื่องนี้ไม่มีชื่อ ตอนที่14 : เคยบอกว่ารักกัน

ตั้งหัวข้อ by CruelMaster Thu Mar 25, 2010 3:33 pm

มาถึงบ้านแม่ไอ้เดียร์เลยตั้งวงกินเหล้ากัน ไอ้เดียร์มันถามขึ้นมา






















"ตั้ม วันนี้มึงไม่กลับบ้านหรอวะ"
"เดี๋ยวกูกลับ อีกแป็ปนึง"
"มีอะไรไม่เข้าใจกัน ก็เคลียร์กันให้ดีนะ เดี๋ยวกูจะพลอยอดดูหนังสดอีก"






















ตอนนั้นผมไม่พูดไม่ด่าไอ้เดียร์สักคำ ผมมองมันด้วยสายตาที่เฉยมาก มันคงรู้แล้วล่ะว่า ไม่ใช่เรื่องเล็กแน่นอน เพราะปกติผมไม่ใช่คนที่โกรธง่าย ถ้าโกรธถึงที่สุดแล้วผมจะไม่พูดอะไรเลย มีแต่เงียบและเฉย






















"กานต์ มึงแดกกับมั่งก้อได้ แดกแต่เหล้ากูไม่ทันมึงนะเว้ย"












ไอ้คุงพยายามพูดให้ตลก แต่ตอนนั้นผมไม่รู้สึกดีเลย












"ดา มึงเล่นกีต้าร์ดิกูอยากร้องเพลง"
"จะร้องเพลงรัยอ่ะมึง"






















ตอนนั้นหนังเรื่องจักรยานสีแดงกำลังดังเลยนะ ผมดูประมาณ 5 รอบได้มั้ง






















"กูจะร้องเพลงเคยบอกว่ารักกันของพี่เสก"
"เออ เออ เดี๋ยวกูเล่นให้"












ไอ้ดามันเกากีต้าร์ ส่วนผมก้อร้องเพลงพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมา






















เคยบอกว่ารักกัน












เธอไม่เข้าใจ กับความห่วงใย ที่ให้เธอ
ทุกทีที่เจอ เธอช่างทำหมางเมิน
เจ็บในหัวใจ ช่างปวดร้าว เหลือเกิน
ทุกครั้ง ที่เห็นเธอเดิน อยู่กับใคร
บอกฉันซักคำ ว่าไม่รักฉันจะไป
หากเธอมีใครคนนั้น ที่ดีกว่า
บอกฉันซักคำ ว่าไม่รักฉันจะลา
ไม่อยากเสียน้ำตา ให้กับเธอ อีกต่อไป
เคยบอกว่ารักกัน เคยบอกว่าฉันดี
ทำอย่างนี้ ไม่ให้รักยังไงไหว
ก็หลอกให้รักเธอ จนแทบจะบ้าตาย
แต่สุดท้ายก็ทิ้งฉันไป อยู่กับเขา
ปล่อยให้ฉัน ร้องไห้คนเดียว
เจ็บทนทรมาน อีกนานสักเท่าไร
กับหัวใจ ที่เธอ แกล้งทำเป็นว่าแคร์
ไม่รักไม่ว่าอะไร ไม่ต้องมาดูแล
ปล่อยลอยแพ หัวใจฉันเลย
บอกฉันซักคำ ว่าไม่รักฉันจะไป
หากเธอมีใครคนนั้น ที่ดีกว่า
บอกฉันซักคำ ว่าไม่รักฉันจะลา
ไม่อยากเสียน้ำตาให้กับเธอ อีกต่อไป
เคยบอกว่ารักกัน เคยบอกว่าฉันดี
ทำอย่างนี้ ไม่ให้รักยังไงไหว
ก็หลอกให้รักเธอ จนแทบจะบ้าตาย
แต่สุดท้าย ก็ทิ้งฉันไป อยู่กับเขา
เคยบอกว่ารักกัน เคยบอกว่าฉันดี
ทำอย่างนี้ ไม่ให้รักยังไงไหว
ก็หลอกให้รักเธอ จนแทบจะบ้าตาย
แต่สุดท้ายก็ทิ้งฉันไป อยู่กับเขา
ปล่อยให้ฉัน ร้องไห้คนเดียว










































ตอนนั้นไม่ไหวแล้วมันเหมือนจะอ้วกด้วย ไม่ใช่เมานะ แต่มันเครียดมาก เลยบอกพวกนั้นว่าขอตัวแล้ววิ่งไปที่บ้านไอ้เดียร์ นั่งร้องไห้ไปก้อนึกไปปีที่แล้วกูมาอยู่ตรงนี้แล้วร้องไห้ปีนี้กูกลับมาร้องไห้ตรงนี้อีกแล้ว ชีวิตกูมันจะไม่มีทางมีความสุขเลยใช่มั้ย ขณะที่ร้องไห้ก้อมีมือมากอดจากข้างหลัง






















"กานต์ ตั้มขอโทษนะ"












ผมหันกลับไปยิ้มให้มัน เป็นยิ้มที่ต้องใช้ความพยายามมากที่สุดในชีวิต












"ไม่โกรธตั้มแล้วใช่ป่ะ"











"โกรธเรื่องอะไรครับ ผมกับคุณไม่เคยรู้จักกัน ผมจะโกรธคุณได้ยังไง ผมมีสิทธิ์อะไรครับที่จะไปโกรธคนที่ไม่รู้จักกัน"











"กานต์ ตั้มรักกานต์นะฟังตั้มมั่งสิ"
"เรา อ้อไม่ใช่ ผมกับคุณไม่เคยรู้จักกันมาก่อน คุณจะมาบอกว่ารักผมได้ยังไง"
"กานต์ ตั้มรักกานต์จริงๆนะ" มันกอดผมแน่น
"ปล่อยครับ ผมกับคุณไม่รู้จักกันมาก่อน ทำแบบนี้ไม่ดีนะครับ"
".........."











"ปล่อยครับ ปล่อย กูบอกให้มึงปล่อยกูไง ในเมื่อมึงไม่รักกูแล้ว มึงจะขังกูไว้ทำไม ปล่อยกูเถอะ ในเมื่อคนที่มึงเลือกไม่ใช่กู มึงจะทรมานกูทำไม รึต้องให้กูขาดใจตายลงไปต่อหน้ามึง มึงถึงจะพอใจ"






















ตอนนั้นผมโวยวายเสียงดังจนพวกเพื่อนต้องวิ่งมาดูกัน มันเลยดึงไอ้ตั้มออกไปแล้วบอกให้กลับไปก่อน ให้ผมสงบลงกว่านี้แล้วค่อยมาคุยกัน ไอ้ตั้มกับไอ้นนท์ก้อเลยกลับบ้าน ที่เหลือกินเหล้าเสร็จเลยแยกย้ายกันกลับบ้านไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนต่อ ผมไม่อยากกลับบ้านเลยนอนบ้านไอ้เดียร์ ตั้งแต่ไอ้ตั้มกลับไป ผมเอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด จนกระทั่งเข้านอน






















"กานต์ มึงไม่เหนื่อยหรอวะ ร้องไห้อย่างเนี้ย"
"........."
"พอเหอะ ร้องตั้งนานแล้วนะมึง เดี๋ยวก็ขาดใจจริงๆหรอก"
"มึงไม่เป็นกู มึงไม่รู้หรอกว่า การรักใครสักคน มันทรมานแค่ไหน"
"มึงรู้ได้ไงว่ากูไม่รู้ กูรู้ดี กูรู้มาตั้งนานแล้วด้วย"
"ไม่จริง มึงไม่รู้หรอก"











"มึงนั่นแหละที่ไม่รู้ มึงไม่เคยรู้เลย ทำไมมึงต้องรักคนที่เขาไม่แคร์มึงด้วย ทำไมคนที่รัก คนที่รอมึงอยู่ตรงนี้ มึงไม่เคยมองกลับมาเลย"











"หมายความว่าไง"
"หมายความว่ากูรักมึงน่ะสิ"






















ไอ้เดียร์ก้อโถมขึ้นมาทับบนตัวผม พยายามไซร้ซอกคอผม












"ไอ้สาดปล่อยกู มึงจะทำร้ายใจกูอีกรึไง"






















แต่มันก็ไม่ยอมเลิกตอนนั้นผมเหนื่อยไม่ใช่กายนะครับ แต่เป็นใจที่มันล้ามากเกินไปผมเลยนอนเฉย ปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาเป็นทาง ไอ้เดียร์เห็นผมไม่ดิ้นมันเลยหยุดพอเห็นผมร้องไห้มันกอดผมแน่น






















"ทำไม คนที่มันไม่เห็นค่ามึง มันมีความสำคัญขนาดนั้นเลยหรอวะ"






















ใช่สิ คำพูดไอ้เดียร์ทำให้ผมคิด เมื่อมันไม่เห็นค่าของเรา เมื่อมันทำให้ผมเจ็บ มันก็ต้องเจ็บมากกว่าผม ในเมื่อมันบอกว่ารัก ก็จะทำให้มันเจ็บและจำไปตลอด สิ่งที่ตัดสินใจทำลงไปนั้น เหมือนกับการวัดดวง เพราะผมไม่รู้เลยว่ามันจะเจ็บจริงรึป่าว ตอนนั้นรู้แต่ว่าวิธีไหนที่ทำให้มันเจ็บปวดได้ผมจะทำ






















"เดียร์ มึงรักกูจริงรึเปล่า"
"กู...กูมองมึงมาตั้งนานแล้ว แต่มึงมองแต่มันไม่เคยมองกูเลย"






















ผมเอามือโอบคอไอ้เดียร์ ดึงมันลงมาจูบ แล้วผมก็พลิกตัวมันให้ลงไปอยู่ข้างล่าง
CruelMaster
CruelMaster
Admin
Admin

จำนวนข้อความ : 144
เฟรน โกล์ : 397444
ชื่อเสียง : 2
Join date : 16/03/2010
: 26
ที่อยู่ : 159/7 ถนน ประชาอุทิศ ตำบล ท่าตะเภา อำเภอเมือง จังหวัดชุมพร

เหรียญ
เหรียญมาร เหรียญมาร: 1

https://cruelonsky.thai-forum.net

ขึ้นไปข้างบน Go down

ขึ้นไปข้างบน

- Similar topics

 
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ